Integracja sensoryczna – czym jest?
Twórcą Integracji Sensorycznej jest dr Anna Jean Ayres – psycholog i terapeutka zajęciowa, która całe swoje życie poświęciła na obserwację i badanie zaburzeń Integracji Sensorycznej. Integracja Sensoryczną definiuje się jako proces, w trakcie którego mózg segreguje, rozpoznaje, interpretuje oraz łączy ze sobą informacje otrzymane ze wszystkich zmysłów. U większości dzieci proces ten przebiega w naturalny sposób, podczas typowych aktywności dla danego etapu rozwoju. Niekiedy jednak proces integracji nie przebiega w sposób prawidłowy lub też rozwija się w niewystarczającym stopniu. U zdrowego człowieka wszystkie zmysły, czyli wzrok, słuch, dotyk, węch i smak, a także zmysł równowagi (przedsionkowy) oraz zmysł czucia głębokiego (propriocepcja) funkcjonują prawidłowo. Jeśli jednak pojawią się nieprawidłowości w działaniu któregokolwiek z wymienionych układów sensorycznych, mogą wystąpić zaburzenia takie jak:
- trudności w nauczeniu się nowych umiejętności (np. jazda na rowerze),
- trudności w wykonywaniu czynności precyzyjnych (np. pisanie, cięcie, rysowanie, nawlekanie),
- trudności z opanowaniem zdolności pisania oraz czytania,
- niewłaściwe napięcie mięśniowe,
- trudności w koncentracji uwagi,
- unikanie lub nadmierna chęć zabaw na huśtawkach, karuzelach, zjeżdżalniach itp.,
- unikanie zatłoczonych miejsc,
- nadwrażliwość na hałas i światło,
- nadmierna ruchliwość,
- niezgrabność ruchowa,
- nadwrażliwość na dotyk, która objawia się m.in. unikaniem zabaw plasteliną, zabawą w piasku, noszeniem niektórych ubrań,
- unikanie niektórych smaków,
- unikanie obcinania paznokci i włosów.
Diagnoza SI:
Terapia SI poprzedzona jest wnikliwym wywiadem z rodzicami, obserwacją dziecka podczas zabawy spontanicznej i kierowanej. Podczas diagnozy certyfikowany terapeuta przeprowadza próby kliniczne i testy..
Na czym polega terapia?
Integracja Sensoryczna – jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi. Terapia integracji sensorycznej odbywa się w sali, wyposażonej w specjalistyczne przyrządy. Sprzęt ten przeznaczony jest do stymulacji systemu przedsionkowego, proprioceptywnego i dotykowego, ale również wzrokowego, słuchowego i węchowego. Dla dziecka jest atrakcyjną formą zabawy. Podczas zajęć dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy (co wiemy z diagnozy, kwestionariuszy wypełnianych przez rodziców/opiekunów, z dokumentacji specjalistycznej). Dzięki niej dziecko nabywa niezbędnych umiejętności ułatwiających orientację w otaczającym go świecie.
Metoda SI wykorzystywana jest w pracy z dziećmi:
- ze specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, słaba koncentracja uwagi
- z ADHD, ADD
- z mózgowym porażeniem dziecięcym
- z wadami genetycznymi
- z autyzmem, zespołem Aspergera
- z zaburzeniami mowy
- z upośledzeniem umysłowym
- z grupy ryzyka, wcześniaków z uszkodzeniami okołoporodowymi
- z trudnościami w koncentracji uwagi
- z opóźnieniem psychoruchowym.
Dogoterapia
Dogoterapia stanowi naturalny sposób ćwiczeń prowadzonych z pomocą odpowiednio wybranych i przygotowanych psów, które wspomagają rehabilitację. Podczas zajęć dogoterapii wykonuje się wiele rodzajów ćwiczeń i zabaw, które służą realizacji podstawowego celu dogoterapii – wszechstronnemu rozwojowi dziecka.
Poprzez zajęcia dogoterapeutyczne oddziałujemy na sferę emocjonalną dziecka, poprzez przełamanie bariery niepewności przed kontaktem z psem, akceptowanie obecności psa w bliskim otoczeniu, eliminowanie agresji i autoagresji u dziecka, kształtujemy pozytywne emocje dziecka, wzmacniamy rozwój empatii i wpływamy na poprawę samooceny.
Celem zajęć z udziałem psa jest również rozwijanie sfery umysłowej dziecka, poprzez wywieranie wpływu na koncentrację uwagi, rozwój mowy i funkcji poznawczych. Kontakt z czworonogiem wpływa na pobudzanie zmysłu wzroku, słuchu, dotyku i węchu. Ponadto uczestniczy zajęć zajęciach uczą się określania związków przyczynowo-skutkowych,, odnajdywania różnic i podobieństw itp. Dogoterapia pomaga łagodzić stres i samotność, budować pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa, podnosić poczucie odpowiedzialność. Motywuje ona do podejmowania działań, aktywności i samodzielności, uczy właściwych postaw w stosunku do zwierząt.
Dzięki nawiązaniu i pogłębieniu kontaktu z psem dziecko o szczególnych potrzebach edukacyjnych czuje się pewniej we własnym środowisku, łatwiej nawiązuje kontakty społeczne, poprawia komunikację, zdobywa nowych przyjaciół.
Do dogoterapii nadają się psy różnych ras z wyłączeniem bojowych i stróżujących. Najczęściej spotykane są: Labrador Retriever, Golden Retriever, Nowofundland, Cavalier King Charles Spaniel, Berneński Pies Pasterski. Po odpowiednim przeszkoleniu, łagodne, zdrowe, objęte systematyczną kontrolą weterynaryjną, czyste, tolerancyjne, pewne siebie, akceptujące obcych mają możliwość niesienia radości i pomocy osobom potrzebującym.
Opieka logopedyczna
Logopeda w przedszkolu skupia się na wszystkich czynnikach, które mogą zaburzać rozwój komunikowania się, tj. na rozumieniu, słuchu, sposobie oddychania, budowie anatomicznej aparatu mowy, stanie uzębienia, pamięci, czy rozwoju motorycznym. Bierze on pod uwagę całościowy rozwój dziecka i jeśli zachodzi taka konieczność sugeruje rodzicom konsultacje z innym specjalistą np. laryngologiem, ortodontą.
Opieka logopedyczna realizowana w Przedszkolu obejmuje zarówno profilaktykę w formie zajęć grupowych, jak i terapię logopedyczną (zajęcia indywidualne) wdrażane adekwatnie do potrzeb Przedszkolaka.
Zajęcia grupowe z profilaktyki logopedycznej w Niepublicznym Przedszkolu Integracyjnym „Akademia Malucha” koncentrują się wokół następujących obszarów: swobodnej i bezstresowej zabawy – pracy, profilaktyki wad wymowy i zaburzeń mowy. Stanowią one istotny wstęp do ewentualnej pracy indywidualnej. Podczas zajęć szczególną wagę przywiązujemy do ćwiczeń oddechowych, ćwiczeń narządów mowy, słuchowych i logorytmicznych oraz ćwiczeń koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej,
Zdajemy sobie sprawę jak ważne jest wspomaganie rozwoju kompetencji językowych, które decydować będą o powodzeniu i sukcesach dziecka w edukacji szkolnej.
Rodzice nie ponoszą dodatkowych kosztów związanych z terapią logopedyczną.